دلتنگم
دلتنگ آسمانی که
پرنده هایش
از دستان پدرم دانه برمیچینند
و خورشیدش از قلب مادرم میتابد
دلتنگم
دلتنگ آدم هایی که
اگر گنبدهایشان فیروزه ای نیست
قلب هایشان فیروزه ایست
“سمانه اسحاقی”
+ شاید اگر بدانید این لحظه نوشت های کسی است که متولد خراسان جنوبی و ساکن اصفهان است، بهتر بتوانید فریاد واژگانش را درک کنید
